Monday, January 20, 2020

उडती खार

 

खारुताई , खारुताई

पळापळीची किती घाई..!

इवलीशी ताई, काम खूप मोठे,

पाठीवर पाहुद्या ना रामाची बोटे...!!

इथपासून सुरु झालेली माझी आणि खारीची ओळख पुढे मलबार जायंट स्क्विरल (शेकरू) मार्गे फ्लायिंग स्क्विरल पर्यंत येऊन पोहोचली. भुईमुगाची शेंग तोंडात धरलेली आणि टिचकी वाजवली तरी डोळ्यादेखत नाहीशी होणारी वीतभर खार पाहण्यात बालपण सरलं. पुढे पश्चिम घाटामधील जंगलात 'मलबार जायंट स्क्विरल' पाहण्याची संधी मिळाली. त्या वीतभर खारीच्या चांगली दुप्पट ते तिप्पट आकाराची आणि झुपकेदार शेपटी असलेली हि खार प्रत्यक्ष पाहताना खूप भारी वाटले होते.


 

या फोटोची गोष्ट ही पर्वाची. मध्य भारतातील अभयारण्यातील. जानेवारीतील संध्याकाळच ती त्यामुळे संध्याकाळ आणि रात्र यामध्ये फारसा वेळ दवडत नाही. शक्य तितक्या लवकर सूर्य अस्ताला जातो आणि रात्र आपली चादर ओढते.थोडक्यात काय तर अंधार लवकर पडतो.काही वेळा नंतर त्या अंधाराची पण नजरेला सवय होते आणि नजर काहीशी स्थिरावते. अशाच स्थिरावलेल्या नजरेला अचानक एका झाडावरून दुसऱ्या झाडावर उडालेली ही पक्षी सदृश्य आकृती दिसली. घुबड म्हणावं तर पंखांची उघडझाप नाही, वटवाघूळ म्हणावं तर तितका मोठा आकार नाही. बरं कुठला वेगळा पक्षी म्हणावं तर पक्षाप्रमाणे हालचाल देखील नाही. कन्नी ला कापलेला पतंग जसा वजनाने तरंगत अलगद झाडात अडकतो अगदी तशीच काहीशी ही आकृती झाडात सहज उतरली.

मग नंतर दिव्याच्या प्रकाशात नीट पाहिल्यावर समजले कि ही आकृती फक्त उडत नाहीये तर झाडावर उतरल्यावर तुरुतुरु चालतीये देखील.आणि हीच होती त्या श्रीरामाच्या खारीची पुढची आवृत्ती अर्थात फ्लयिंग स्क्विरल (उडती खार). अगदी पक्षाप्रमाणे उडणार नाहीत मात्र पंखरूपी पडद्यामुळे हवेत तरंगण्याची क्षमता असणारा हा प्राणी. मुख्यत्वे निशाचर असल्याने दिवस सहज दिसणे तसे दुरापास्तच.

तशीच झुपकेदार शेपूट आणि मिशा असलेले तोंड यामुळे खारीच्याच कुटुंबातील असल्याची खात्री होते.अंगाला असलेल्या पडद्यारुपी पंखांमुळे हिचे वेगळेपण स्पष्ट होते.

शक्यतो रात्रीच्या वेळी पाहण्याची संधी मिळाली तर नक्की पहा.आपल्या छोट्या खारीसारखीच ही पण लाजाळू आणि घाबरट असते. पण शांतपणे एका झाडावरून दुसऱ्या झाडावर तरंगत उतरणारी ही खार प्रत्यक्ष पहायला मजेशीर वाटते.

हृषिकेश पांडकर

२०.०१.२०२०

Flying squirrel | Pench , India | January 2020

 

Friday, January 17, 2020

रान मांजर

 

मांजर कुळातील आवडणारा अजून एक प्राणी,रान मांजर. दिसायला काहीशी पाळीव मांजराप्रमाणेच पण उंचीने थोडी जास्त. कमनीय आणि लांब सडक बांधा तसेच नेहमीपेक्षा असलेले उंच पाय या मुले स्पष्टपणे ओळखू येणारी.


 

सुंदरबनाच्या खारफुटी जंगलात ओहोटीच्या वेळात पिलासोबत दिसलेली ही रानमांजर.दलदलयुक्त भागात उगवलेले कमी उंचीचे खारफुटी जंगल आणि ओहोटीमुळे विसावलेले खाडीचे पाणी यामुळे चिखलाचा उघड पडलेला पृष्ठभाग. या भागात पिलासोबत शिकारीला आलेली ही आई.जमिनीलगत उडणाऱ्या पक्षाच्या मागावर इथवर आलेली ही मांजर इथे क्षणिक विसावली आणि पिलाच्या बाललीला सुरु झाल्या.

नजरेतून लगेच निसटून जाणारा मार्जार कुटुंबातील हा प्राणी.पण त्या पिलामुळे पोटभरून दर्शन घेता आले.झाडाच्या मुळांच्या पार्श्वभूमीवर दिसणाऱ्या माय-लेकांनी डोळ्याचे आणि पर्यायाने कॅमेऱ्याचे पारणे फेडले.

रान मांजर अर्थात जंगल कॅट या नावाने प्रचलित असलेला प्राणी तसा खूप दुर्मिळ नाही. मात्र दिसायला तसा सोपाही नाही.आधी पाहण्याचा योग्य आला होता पण इतकं सवडीनं बघायची पहिलीच वेळ.

मोठ्या मांजरीची अपेक्षा कायमच असते पण या छोटीने तिची हौस भागवली.अगदी दुधाची तहान ताकावर अशातला भाग नक्कीच नाहीये कारण जंगल म्हटल्यावर या कुटुंबातील पाळीव मांजर सोडल्यास सगळ्याच नातेवाईकांची ओढ तेवढीच राहते.

नेहमीच्या व्याघ्र प्रकल्पांमध्ये (मध्य,दक्षिण आणि पश्चिम भारत) दिसणाऱ्या रान मांजरी वाळलेल्या गवतावर किव्वा झाडावर दिसतील मात्र या निमुळत्या आणि छोट्या मुळांमध्ये फिरत असलेल्या या मांजरी अजूनच रहस्यमय वाटत राहतात.

फोटोची अजून एक आठवण सांगतो मुख्य जंगलातून बाहेर पडायची वेळ झाली होती. शेवटच्या सफारीची वेळ आणि पर्यायाने सहलीचीही वेळ संपलेली होती.मुख्य बंदर १५-२० मिनिटापेक्षा जास्त दूर नव्हते.कॅमेरे बंद करून बॅगेत भरावेत अशा मनस्थितीत असताना दिसलेली ही मावशी दीर्घकाळ स्मरणात राहील.

नाजूक आणि देखण्या देहयष्टी सोबत असलेली शिकार करण्याची वृत्ती आणि धमक या गोष्टी पुन्हा एकदा ही मांजर वाघाची मावशी हे हे नातं सार्थ ठरवत होती एवढे नक्की.

हृषिकेश पांडकर

१७.०१.२०२०

Jungle Cat | Sundarban , India | Jan 2020

 

Monday, January 13, 2020

Ashy wood-swallow / ashy swallow-shrike

 

माळेत ओवलेले बारीक गोलाकार मणी किव्वा दसऱ्याला भरगच्च दिसावा म्हणून फुलं अगदी जवळ जवळ ओढून केलेला झेंडूचा हार दिसावा असंच काहीसं हे दृश्य. 


 

हिरव्यागार झाडाच्या एखाद्या पर्णहीन फांदीवर दाटीवाटीने बसलेले हे छोटे पक्षी.काहीश्या ढगाळ वातावरणात आणि सकाळच्या हवेत उतरलेल्या तापमानावर मात करण्याच्या हेतूने बसले असावेत असा समज करून बिलगून बसलेले हे पक्षी जवळून पहायला मजेशीर वाटत राहतात.

काही उलटे आणि काही सुलटे बसलेले असल्यामुळे त्या सरळ रेषेतही आलेले रंगाचे वैविध्य लांबूनही ओळखू येण्यासारखे असते. मात्र प्रत्यक्षात जवळ गेल्याशिवाय ते बसलेले पक्षीच आहेत याची कल्पना येत नाही.किंबहुना जवळ जाऊन देखील हे बिलगले पक्षी पाहताना हा फांदीचाच भाग असावा असा काहीसा भास होत राहतो. मात्र क्षणिक होणारी पंखांची हालचाल या जीवाची खात्री पटवते.

या रेषेतील एखादा मधलाच पक्षी जर उडून गेला तर मक्याच्या कणसातील मधलाच दाणा निघाल्यावर येणाऱ्या रचनेप्रमाणे हि फांदी दिसत राहते.रेषेतील बरेच पक्षी तरी डोळे मिटून होते. मात्र तोंडाने चाललेला अविरत आवाज त्या शांततेचा भंग करत होता आणि त्यांच्या अस्तित्वाची जाणीव देखील.

हा पक्षी साधारणतः असाच घोळक्यात दिसतो.उंच झाडाच्या वरच्या अंगाला पर्णहीन फांद्यांवर चिकटून बसलेले हे पक्षी आकाराला तसे लहानच पण हालचालालीला तितकेच चंचल असतात.उडताना रंगाचा अंदाज नीटसा येत नाही पण स्थिरावल्यावर याचा राखी रंग लगेच दिसून येतो.

हा पक्षी तसा फारसा लक्षात राहण्यासारखा किव्वा लोकप्रिय देखील नाही मात्र त्यांची हि बसण्याची पद्धत नक्कीच लक्षात राहते.किंबहुना यामुळेच हा पक्षी दीर्घकाळ स्मरणात राहील.

हृषिकेश पांडकर

१३.०१.२०२०

Sundarban Biosphere | India | January 2020